دانشمندان در سراسر جهان در حال بررسی لحظه بی‌نظیر سکوت ایجاد شده توسط بیماری همه‌گیر هستند و آزمایش شنیداری گسترده خود را «سال آرام» اقیانوس عنوان کردند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از یاهو، پروفسور پیتر تایاک از دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند اظهار کرد: محدودیت‌های بیماری همه‌گیر، حمل و نقل جهانی را در مقیاسی کاهش داد که غیر آن امکان‌پذیر نبود. دانشمندان در این بررسی قبل، حین و بعد از محدودیت‌های بیماری همه‌گیر اصوات اقیانوس‌ها را بررسی و نتایج ۲۰۰ هیدروفون (میکروفون‌های زیرآبی موجود در اقیانوس جهانی) اقیانوس را شناسایی کردند.

پروفسور تایاک افزود: محققان از این نتایج برای اندازه‌گیری تغییرات صدا و چگونگی تاثیر آن بر زندگی دریایی نهنگ‌ها و ماهی‌ها استفاده کردند. درست مانند این موضوع که با سر و صدای کمتر ترافیک و فعالیت انسانی، آواز پرندگان را بیشتر می‌شنوید یا ممکن است حیوانات بیشتری را در محیط‌زندگی خود مشاهده کنید، به روش‌هایی برای نظارت بر این موارد در اقیانوس‌های نیز نیاز است.

نتایج نشان داد که هدف تنها سنجش تاثیر بیماری همه‌گیر بر تغییر منظره صوتی اقیانوس‌ها در مدت کوتاه نیست و می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم که چگونه دهه‌ها افزایش صوتی اقیانوس‌ها بر زندگی دریایی تاثیر داشته است. محققان قصد دارند از این روش به همراه روش‌های دیگر از جمله تاثیر میزان صدا در عصر آنتروپوسن (دوران شروع تاثیر عمده فعالیت‌های انسان بر اکوسیستم و ساختار زمین‌شناختی سیاره) را در زندگی اعماق زمین مشخص کنند.

پروفسور تایاک گفت: با آلودگی و تغییرات آب‌وهوایی تاثیر بسیار بزرگی بر اقیانوس‌های جهان گذاشته‌ایم، اما نکته مهم درباره سر و صدا این است که کاهش میزان صدا تا حدودی آسان است.

پروفسور جنیفر میکیسیس-اولدز، متخصص آکوستیک (صوت‌شناسی) اقیانوس از دانشگاه نیوهمپشر آمریکا اظهار کرد: داده‌های «سال آرام» اقیانوس می‌تواند بینشی بیش از آلودگی صوتی را فراهم کند. وی گفت: «موارد بسیاری وجود دارد که فقط با گوش‌دادن به صدای اقیانوس می‌توانیم یاد بگیریم.» از اهداف این محقق، ساخت یک نقشه جهانی صدا از اقیانوس است؛ جایی که می‌توانید صدای مسیرهای حمل و نقل، الگوهای مهاجرت نهنگ‌ها را از آواز آنها مشاهده کنید و حتی درباره تغییرات آب‌وهوایی و صدای جدایی کوه‌های یخ  نیز اطلاعات بدست آورید.

وی افزود: گوش دادن به اقیانوس می‌تواند به یافتن تعادل بین فعالیت انسان و فرآیندهای طبیعی اقیانوس کمک کند. نتایج نشان می‌دهد که فعالیت‌هایی مانند حمل و نقل، ساخت و ساز، فعالیت‌های نظامی و اکتشافات دریایی برای نفت و گاز از مهمترین عوامل غرق‌شدن محیط‌های صوتی اقیانوس‌هاست. این تاثیرات را می‌توان به‌طرز چشمگیری در یافته‌های ناوبری و فاصله‌یابی صوتی (دستگاه ردیاب زیردریایی) در غواصی عمیق مشاهده کرد.

پروفسور تایاک اظهار کرد:  انسان‌ها به‌عنوان نخستین‌سانان، برای حس فاصله و اینکه در کجا هستند، از بینایی استفاده می‌کنند، اما لارو یک ماهی برای درک محل استقرار از صدای صخره مرجانی استفاده می‌کند. اما اگر تا به حال غواصی کرده باشید، می‌دانید که فقط چند متر جلوتر را می‌توانید ببینید، ولی چیزهایی را که صدها کیلومتر دورتر هستند، می‌شنوید.

زندگی دریایی سازو کارهای شگفت‌انگیزی از جمله یافتن محل خود و شکار و برقراری ارتباط دارد، بنابراین باید درباره افزایش آلودگی صوتی به اقیانوس‌ها ذهنیت خود را تغییر دهیم و برای جبران آسیب، این آلودگی‌ها را تاحدودی کاهش دهیم.

یافته‌های این بررسی در نشریه Science منتشر شده است.

انتهای پیام