بیش از ۶۰ کشور با تعهد به کاهش تأثیرات آب‌وهوایی بخش خنک‌کننده، به اصطلاح «تعهد خنک کننده» امضا کردند که این مورد می‌تواند دسترسی همگانی به سرمایش و کاهش فشار از شبکه‌های انرژی و صرفه‌جویی تریلیون‌ها دلاری را تا سال ۲۰۵۰ فراهم کند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) تخمین می‌زند که بیش از یک میلیارد نفر به دلیل عدم دسترسی به سرمایش در معرض خطر بالای گرمای شدید قرار دارند که اکثریت آنها در آفریقا و آسیا زندگی می‌کنند. علاوه بر این، نزدیک به یک سوم جمعیت جهان بیش از ۲۰ روز در سال در معرض امواج گرمای مرگبار قرار دارند.

خنک‌سازی تسکین‌دهنده افراد است  همچنین برای چندین حوزه حیاتی و خدمات دیگر مانند امنیت غذایی جهانی و تحویل واکسن از طریق یخچال ضروری است اما در عین حال، سرمایش معمولی مانند تهویه مطبوع، محرک اصلی تغییرات اقلیمی است که مسئول بیش از هفت درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی است و اگر به درستی مدیریت نشود، نیاز به انرژی برای خنک کردن فضا همراه با انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط تا سال ۲۰۵۰ سه برابر خواهد شد.

به‌طور خلاصه، هر چه بیشتر سعی کنیم محیط را خنک نگه داریم، سیاره را بیشتر گرم می‌کنیم. اگر روند رشد فعلی ادامه یابد، تجهیزات سرمایشی ۲۰ درصد از کل مصرف برق امروز را تشکیل می‌دهند  و انتظار می‌رود که این میزان تا سال ۲۰۵۰ بیش از دو برابر شود.

سیستم‌های خنک کننده امروزی، مانند تهویه مطبوع و یخچال‌ها، انرژی زیادی مصرف و اغلب سیاره را گرم می‌کنند.

آخرین گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل نشان می‌دهد که اقدامات برای کاهش مصرف برق تجهیزات خنک‌کننده می‌تواند منجر به کاهش حداقل ۶۰ درصدی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۵۰ شود.

پیروی از توصیه‌های این گزارش می‌تواند انتشار پیش‌بینی‌شده در سال ۲۰۵۰ ناشی از سرمایش معمولی را تا حدود ۳.۸ میلیارد تن معادل دی‌اکسیدکربن کاهش دهد.

انتهای پیام