شورای شهر کن در فرانسه با رأی‌گیری درباره اعمال محدودیت‌های جدید برای کشتی‌های کروز، به صف سایر شهرهای اروپایی همچون ونیز، نیس، بارسلون و آمستردام پیوست که برای مهار «گردشگری انبوه» اقدام کرده‌اند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، شهر ساحلی کن در منطقه ریویِرای فرانسه، که یکی از مقاصد شناخته‌شده اروپایی است، با اعمال محدودیت‌هایی بر کشتی‌های کروز، به موج فزاینده اعتراض جهانی علیه «گردشگری انبوه» پیوست، اقدامی که شورای شهر کن آن را تمهیدات سختگیرانه توصیف کرده است.

اعضای شورای شهر کن رأی دادند تا محدودیت‌های جدیدی را برای کشتی‌های کروز اعمال کنند. بر اساس این تصمیم، از اول ژانویه سال آینده، تنها کشتی‌هایی با کمتر از هزار مسافر مجاز به ورود به بندر کن خواهند بود و حداکثر شش هزار مسافر در روز می‌توانند از این کشتی‌ها پیاده شوند. کشتی‌های بزرگ‌تر موظف خواهند بود که مسافران خود را با قایق‌های کوچک‌تر به شهر منتقل کنند.

این در حالی است که قرار بود دو کشتی کروز در بندر کن پهلو بگیرند که ظرفیت مجموع آن‌ها بیش از هفت هزار نفر است، عددی که بسیار بالاتر از محدودیت هزار مسافر در قوانین جدید است.

دیوید لیسنار، شهردار کن در بیانیه‌ای اعلام کرد: «کن به یکی از مقاصد مهم کشتی‌های کروز تبدیل شده و این امر منافع اقتصادی واقعی به همراه داشته است. موضوع، ممنوعیت کشتی‌های کروز نیست، بلکه تنظیم، سازماندهی و تعیین چارچوب‌هایی برای تردد آنهاست.»

در مقابل، اپراتورهای کشتی‌های کروز، این محدودیت‌ها را برای مقاصد گردشگری و تجربه مسافران زیان‌بار دانسته‌اند.

پیش از این، شهر نیس نیز که در نزدیکی کن قرار دارد، محدودیت‌هایی مشابه را در اوایل سال جاری اعمال کرده بود. دیگر شهرهای اروپایی از جمله ونیز، بارسلون و آمستردام نیز سیاست‌هایی برای کاهش تأثیرات منفی گردشگری انبوه در پیش گرفته‌اند.

فرانسه سال گذشته میلادی حدود ۱۰۰ میلیون گردشگر  جذب کرده است، رقمی که بیش از هر کشور اروپایی دیگر و حتی بیش از جمعیت خود فرانسه است و حالا در تلاش برای ایجاد تعادل میان منافع اقتصادی صنعت گردشگری و نگرانی‌های زیست‌محیطی است.

اقدامات علیه گردشگری انبوه تنها محدود به شهرهای کن و نیس نیست؛ هفته گذشته در پاریس، کارکنان موزه لوور در اعتراض به «شرایط کاری غیرقابل تحمل»، «کمبود مزمن نیروی انسانی» و «تراکم غیرقابل مدیریت جمعیت بازدیدکنندگان»، دست به اعتصاب زدند. آنها اعلام کردند که زیرساخت‌های موزه و نیروی فعلی، توانایی پاسخگویی به این حجم از بازدید را ندارند.

اعتراضاتی مشابه اخیرا در شهرهای دیگر اروپا نیز مشاهده شده است. در شهر ونیز، هم‌زمان با مراسم ازدواج سه‌روزه جف بزوس (بنیانگذار آمازون) و لورن سانچز، تظاهراتی برای برجسته‌کردن نابرابری ثروت و اثرات منفی گردشگری انبوه برگزار شد. فعالان معتقد بودند این مراسم باشکوه نمادی از بی‌توجهی به نیازهای اساسی شهروندان از جمله مسکن مقرون‌به‌صرفه و خدمات عمومی است.

در بارسلون، ساکنان با اقدامی خلاقانه و اعتراضی و استفاده از تفنگ‌های آب‌پاش علیه گردشگران تلاش کردند نارضایتی خود را از افزایش قیمت مسکن، آوارگی ساکنان محلی و نابودی هویت فرهنگی شهر نشان دهند.

انتهای پیام