دانشمندان "دانشگاه استنفورد"، طرح جدیدی برای تامین انرژی پاک ارائه داده‌اند که اجرای آن تا سال ۲۰۵۰ امکان‌پذیر خواهد بود.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) و به نقل از فیوچریسم، دانشمندان "دانشگاه استنفورد"(stanford university)، روشی را برای رسیدن ۱۴۳ کشور به منابع انرژی پاک تا سال ۲۰۵۰ طراحی کرده‌اند. شاید این طرح بتواند نیاز جهانی به انرژی را تا ۳۰ سال آینده تامین کند و یک گام مهم برای پیشگیری از اثرات مصیبت‌بار تغییرات اقلیمی باشد.

این پژوهش جدید در واقع یک نسخه به روزرسانی شده از گزارشی است که پیشتر توسط دانشمندان دانشگاه استنفورد برای تامین انرژی کشورهای کمتری ارائه شده بود.

انتقال انرژی پاک

توضیحات پژوهشگران در مورد نحوه کارکرد این طرح جدید نشان می‌دهد این طرح، انتقال همه بخش‌های نیازمند انرژی از جمله الکتریسیته، حمل و نقل، صنعت، کشاورزی، ماهیگیری، جنگل‌داری و نظامی را شامل می‌شود و همه این بخش‌ها باید با انرژی تجدیدپذیر کار کنند.

"مارک یاکوبسون"(Mark Jacobson)، مهندس حوزه محیط زیست و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: ما باور داریم که با این طرح می‌توانیم ۹۵ درصد فناوری‌های مورد نیاز خود را در اختیار داشته باشیم. راه حل‌های مورد نیاز برای سفر در اقیانوس و مسافت‌های دور هنوز باید تجاری‌سازی شوند. ما می‌توانیم با استفاده از انرژی پاک و تجدیدپذیر، نیروی مورد نیاز خود را تا حدود ۵۷ درصد کاهش دهیم.

یاکوبسون و همکارانش در این پژوهش نشان دادند که تامین نیاز به نیرو، تنها با استفاده از باد، آب و انرژی خورشیدی در ۱۴۳ کشور امکانپذیر خواهد شد.

این پژوهش جدید، به سرمایه‌گذاری قابل توجهی نیاز خواهد داشت که بتوانند به ابداع فناروی‌های جدید کمک کنند. فناوری‌هایی که در این پژوهش به کار گرفته می‌شوند، موجب می‌شوند که مسافرت و حمل و نقل در مسافت‌های طولانی، پاک‌تر و بدون تولید آلودگی صورت بگیرند.

به گفته پژوهشگران، این طرح می‌تواند هزینه‌های اجرا را طی هفت سال تامین کند و میلیون‌ها فرصت شغلی را فراهم آورد.

شاید انتقال انرژی پاک به صورت کامل تا سال ۲۰۵۰، طرحی تهاجمی به نظر برسد اما پژوهشگران باور دارند که این طرح می‌تواند حتی زودتر نیز کامل شود.

پژوهش‌های ما نشان می‌دهند که اجرای این طرح از نظر فنی و اقتصادی، تا سال ۲۰۳۰ امکان‌پذیر است اما برای رسیدن به جنبه‌های اجتماعی و سیاسی، سال ۲۰۵۰ تاریخ عملی‌تری خواهد بود.

این پژوهش، در مجله "One Earth" به چاپ رسید.

انتهای پیام