منطقه تفریحی ملی دریاچه مید واقع در کشور آمریکا با میانگین سالانه ۲۵ قربانی، مرگ‌بارترین پارک ملی جهان است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، منطقه تفریحی ملی دریاچه مید (Lake Mead National Recreation Area) که در جنوب شرق ایالت نوادا و شمال غرب ایالت آریزونا واقع شده و سالانه ۷.۶ میلیون بازدیدکننده دارد، با میانگین ۲۵ قربانی در سال به عنوان مرگ‌بارترین پارک ملی جهان شناخته می‌شود. بخشی از این تلفات به گرمای طاقت‌فرسای قسمت صحرایی این منطقه از اوایل بهار تا اواخر پاییز و بخش دیگر آن به غرق شدن، برخورد قایق‌ها، خودکشی و قتل مربوط می‌شود. این منطقه رکورددار بیشترین تعداد آدم‌کشی در بین پارک‌های ملی است و در یک دهه گذشته شاهد هفت مورد قتل بوده است.

منبع اصلی آب دریاچه مید از هزاران مایل آن طرف‌تر می‌آید. هر ساله برف‌هایی که روی کوه‌های راکی نشسته‌ در ایالت‌های کلرادو، وایومینگ و یوتا ذوب، آب حاصل از آن به رودخانه یک هزار و ۴۵۰ مایلی کلرادو جاری شده و پشت سد هوور در دریاچه مید انباشته می‌شود. اگرچه حجم این آب به میزان برفی که در هر سال از کوه‌های راکی آب می‌شود، بستگی دارد اما دریاچه مید از بدو شکل‌گیری تاکنون حتی در طول دوره‌های خشکسالی نیز هیچگاه از آب خالی نمانده است.

منطقه تفریحی ملی دریاچه مید در مجموع ۱.۵ میلیون هکتار مساحت دارد که ۱.۳ میلیون هکتار آن را خشکی و ۲۰۰ هزار هکتار آن را آب تشکیل می‌دهد. دریاچه‌های بزرگ جاذبه این منطقه برای قایق‌سواران، شناگران و ماهی‌گیران بوده و بخش صحرایی آن نیز گردشگران و عکاسان حیات‌وحش را به این پارک ملی می‌کشاند. 

سه مورد از چهار اکوسیستم بیابانی در آمریکا یعنی بیابان‌های موهاوی (Mojave)، گریت بیسین (Great Basin) و سونورا (Sonoran)  در منطقه تفریحی دریاچه مید به هم می‌رسند.  این منطقه به ظاهر خشک زیستگاه طیف متنوعی از گیاهان و جانوران است که برخی از آن‌ها در هیچ جای دیگری از جهان یافت نمی‌شوند. در این منطقه در مجموع ۹۰۰ گونه گیاهی، ۵۰۰ گونه جانوری و ۲۴ گونه نایاب و در معرض خطر انقراض زندگی می‌کنند. 

پستانداران بزرگ

از جمله پستانداران بزرگی که در این منطقه یافت می‌شوند می‌توان به گوسفند کوهی (bighorn)، شیر کوهی، استرآهو (mule deer) و خر وحشی (wild burro) اشاره کرد.

پرندگان ساحلی

آب و هوای گرم صحرایی در این منطقه علاوه بر انسان‌ها، گونه‌های مختلف پرندگان را نیز به سمت خود می‌کشد. مرغ‌های دریایی، پلیکان‌ها و دیگر پرندگان ساحلی در تفرجگاه‌های ساحلی این منطقه پرواز می‌کنند. به علاوه، تاکنون حواصیل آبی بزرگ، باکلان، غاز برفی و بیش از ۱۰۰ گونه اردک نیز در این دریاچه دیده شده‌اند.

گونه‌های در معرض انقراض

 لاک پشت صحرایی یکی از گونه‌های در معرض انقراض موجود در این پارک است که تحت حمایت قانون قرار دارد. از دیگر گونه‌های در معرض خطر انقراض در این منطقه دو نوع ماهی bonytail chub و razorback suckers هستند که بومی منطقه بوده و شکارشان غیرقانونی است.

انتهای پیام