گرمایش جهانی پیامدهایی مانند افزایش رخداد مخاطرات جوی اقلیمی،‌ وقوع بارش‌های سنگین و غیرمترقبه (علی رغم کاهش کلی میانگین بارش)،‌ افزایش رخداد طوفان، کاهش عملکرد محصولات زراعی و باغی،‌ کاهش امنیت غذایی، حذف یا جابجایی برخی گونه‌های جانوری و گیاهی، افزایش بیماری‌های انسان،‌ دام و گیاه، کاهش تنوع زیستی و موجودات دریایی را در کشور به دنبال خواهد داشت.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، کاهش چشمگیر پهنه‌های اقلیم مرطوب و افزایش اقلیم نیمه خشک کشور، افزایش روند بیابان‌زایی، کاهش کیفیت شاخص زیست‌اقلیمی و کم رونق شدن گردشگری، افزایش بیماری‌های مناطق گرمسیری مانند مالاریا،‌ افزایش ریسک سرمایه‌گذاری در بخش‌های کشاروزی، افزایش هزینه‌های حوادث غیر مترقبه،‌ افزایش مهاجرت از مناطق در معرض مخاطرات اقلیمی از دیگر مخاطراتی است که از گرمایش جهانی ناشی می‌شود.

بر اساس گزارش منتشرشده از سوی سازمان هواشناسی، علی رغم چالش‌ها و پیامدهای زیان‌بار تغییر اقلیم، می‌توان با مدیریت صحیح از برخی فرصت‌های آن در جهت رشد اقتصادی و افزایش تعاملات بین‌المللی استفاده کرد. تبدیل ایران به قطب بین‌المللی تولید انرژی پاک با استفاده از منابع عظیم انرژی خورشیدی در مناطق مرکزی و جنوبی کشور از جمله این فرصت‌ها است. هم اکنون کشورهای اروپایی در شمال آفریقا مانند مراکش با ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی،‌ انرژی برق تولیدی را از طریق بستر مدیترانه به اروپا منتقل می‌کنند. کشور عربستان نیز در حال سرمایه‌گذاری کلان در این بخش است.

افزون بر اینها، جایگزین کردن انرژی‌های باد، امواج دریا و به‌ویژه انرژی خورشیدی سبب می‌شود که سوخت‌های فسیلی برای مصارفی غیر از تولید انرژی مانند صنعت پتروشیمی استفاده شود و تا حدی نیز برای نسل‌های آینده ذخیره شود که پیامد آن کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای است.

از سوی دیگر باید دقت کنیم که تقاضای جهانی نفت تا سال 2030 به یک چهارم مقدار کنونی کاهش خواهد یافت. چنین وضعیتی در صورت عدم برنامه‌ریزی صحیح می‌تواند تهدیدی برای اقتصادهای وابسته به نفت باشد، بنابراین برنامه‌ریزی و حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان برای ارتقای دانش و فناوری‌های نوین در تولید انرژی تجدیدپذیر خورشیدی، امواج دریا، باد و زمین گرمایی و صدور این محصولات از جمله امور ضروری است.

برنامه‌ریزی برای تغییر تدریجی رژیم غذایی کشور در راستای کاهش یا حذف محصولات دارای محدودیت اقلیمی، تولید دانش سازگاری با اقلیم و ایجاد رشته‌های تحصیلی مرتبط با مهندسی اقلیم با هدف بهبود سیستم‌ها در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و سیستم‌های با بهره‌وری بالای انرژی از دیگر اقداماتی است که باید در راستای کاهش مخاطرات گرمایش جهانی و استفاده از فرصت‌ها استفاده شود.

انتهای پیام