هم‌زمان با روز جهانی جنگل‌های مانگرو (۲۶ ژوئیه)، بار دیگر توجه جهانی به یکی از حیاتی‌ترین و آسیب‌پذیرترین اکوسیستم‌های ساحلی معطوف شد؛ زیست‌بوم‌هایی بی‌نظیر که نقشی بی‌بدیل در حفاظت از تنوع زیستی، کاهش فرسایش ساحل، مقابله با طوفان‌های دریایی و ترسیب کربن دارند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، جنگل‌های مانگرو، با توان خارق‌العاده خود در جذب کربن آبی، در خط مقدم مقابله با تغییرات اقلیمی قرار دارند. در ایران، این جنگل‌ها با نام‌های محلی چون «حرّا» و «چَندل»، در سواحل جنوبی کشور گسترده‌اند و از اهمیت زیست‌محیطی، اقتصادی و فرهنگی فراوانی برخوردارند.

دفتر حفاظت از زیست‌بوم‌ها و سواحل دریایی سازمان حفاظت محیط‌ زیست در راستای صیانت از این زیستگاه‌ها، مطالعات جامعی در خصوص تنوع گونه‌ای و خدمات اکوسیستمی جنگل‌های مانگرو به‌ویژه ظرفیت ترسیب کربن آن‌ها را در دستور کار قرار داده است. همچنین با بهره‌گیری از مشارکت صنایع ساحلی، سالانه بیش از ۵۰۰ هزار نهال حرّا در مناطق مستعد شناسایی‌شده کاشته می‌شود.

براساس تحلیل داده‌های ماهواره‌ای سازمان فضایی ایران، در یک بازه‌ی ۳۰ ساله، افزایشی طبیعی به میزان حدود ۳۲۰۰ هکتار در سطح پوشش مانگروها به ثبت رسیده است. نکته قابل تأمل آنکه این گسترش عمدتاً در مناطق خارج از محدوده پیشین آب دریا رخ داده که می‌تواند نشانه‌ای از بالا آمدن سطح آب‌های ساحلی بر اثر تغییر اقلیم باشد.

این پدیده بر اهمیت حفاظت از نوارهای حاشیه‌ای جنگل‌های مانگرو و حریم آن‌ها تاکید می‌کند؛ زیرا گونه‌های مانگرو برای بقا و انطباق با شرایط جدید، نیاز به فضا برای «حرکت به سمت خشکی» دارند. توسعه‌های ناپایدار در این مناطق می‌تواند این مسیر حیاتی را مسدود کند.

جنگل‌های مانگرو ایران، به‌ویژه در مناطقی چون «خورخوران» در هرمزگان و «خور باهو» در چابهار، از جمله مناطق مهم ثبت‌شده در کنوانسیون رامسر هستند و تحت پوشش مناطق حفاظت‌شده‌ی ملی قرار دارند. مشارکت فعال جوامع محلی در کاشت و نگهداری این نهال‌ها، نقش مؤثری در پایداری و توسعه این اکوسیستم‌ها ایفا کرده است.

در روز جهانی مانگرو، یک بار دیگر یادآور می‌شویم که حفاظت از این زیست‌بوم‌ها، سرمایه‌گذاری برای آینده‌ی اقلیم، سواحل و نسل‌های بعدی است.

انتهای پیام