کارشناسان مطالعات جوی هشدار می‌دهند: جهان میزان جذب حرارت توسط اقیانوس‌ها طی ۲۵ سال گذشته را به شدت دست کم گرفته است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، این کارشناسان در یک مطالعه جدید تاکید کردند که میزان جذب گرما توسط دریاها ۶۰ درصد بیش از ارزیابی‌های قبلی است.

آنها می‌گویند: این یعنی حساسیت زمین در برابر تصاعد گازهای گلخانه‌ای ناشی سوخت های فسیلی بیش از تخمین‌هاست.

به این ترتیب مهار گرمایش زمین و حفظ دما در حد ایمن در قرن جاری خیلی سخت تر خواهد بود.

براساس آخرین ارزیابی گسترده مجمع بین‌المللی تغییرات اقلیمی (IPCC)، اقیانوس های جهان بیش از ۹۰ درصد حرارت ناشی از گازهای گلخانه ای را جذب کرده‌اند و این یک مشکل بزرگ است.

پیش بینی‌ها درباره میزان گرم شدن زمین با جمع زدن همه حرارت اضافه‌ای انجام می شود که در اثر انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده است. اما محاسبات تازه نشان می دهد که حرارتی خیلی بیش از انتظار وارد اقیانوس‌ها شده، بدین معنی که میزان گرمای ناشی از گازهای کربنی خیلی بیشتر از آن است که دانشمندان تصور می‌کردند.

تعبیر داده های تازه این است که حساسیت زمین به دی اکسید کربن خیلی بیشتر از میزانی است که فکر می کردیم.

بنابر گزارش اخیر شبکه خبری بی‌بی‌سی، محققان شرکت کننده در این مطالعه معتقدند که به این ترتیب امکان تحقق اهداف تعیین شده در توافق اقلیمی پاریس خیلی دشوارتر خواهد بود.

"IPCC" اخیرا در گزارشی فواید مهار افزایش دما به کمتر از ۱.۵ درجه سانتیگراد نسبت به دوران ماقبل صنعتی را تشریح کرده بود. اکنون مطالعه تازه می گوید که این وظیفه ای بس سنگین خواهد بود.

این گزارش می گوید برای آنکه افزایش دما از دو درجه سانتیگراد تجاوز نکند، باید تصاعد گازهای گلخانه ای را بیش از محاسبات قبلی - یعنی ۲۵ درصد بیشتر - کاهش داد.

به علاوه این همه حرارت که وارد اقیانوس ها می شود به تغییرات جدی در آب دامن خواهد زد.

لوری رسپلاندی، نویسنده اصلی این گزارش از دانشگاه پرینستون در نیوجرسی آمریکا گفت: اقیانوس گرم تر، اکسیژن کمتری را نگه خواهد داشت و این شرایط، کار را برای اکوسیستم های دریایی دشوار می کند.

وی افزود: مساله سطح آب هم مطرح است، یعنی اگر اقیانوس گرمتر شود این گرما باعث انبساط بیشتر آن و بالا آمدن بیشتر سطح آب می شود.

فرآیند دفع حرارت از اقیانوس

نویسندگان این مطالعه می‌گویند: اقیانوس‌ها حرارت جذب شده را آزاد خواهند کرد اما این فرآیندی طولانی خواهد داشت.

رسپلاندی در این باره تصریح کرد: اگر شروع به خنک کردن اتمسفر از طریق کاهش تاثیر گازهای گلخانه‌ای کنیم، حرارت ذخیره شده در اقیانوس‌ها نهایتا از آن خارج خواهد شد. این واقعیت که اقیانوس ها نگه دارنده حرارت زیادی هستند که می تواند به اتمسفر برگردد باعث می شود به راحتی نتوانیم دمای سطح زمین را در آینده زیر هدف معینی نگه داریم.

وی یادآور شد: سازوکار جذب و دفع حرارت توسط اقیانوس ها به گونه ای است که دفع حرارت چند صد سال ادامه خواهد یافت.

نتایج این مطالعه در نشریه نیچر چاپ شده است.

انتهای پیام