مدیرکل سابق دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست ضمن انتقاد از پویش درخت به جای سبزه گفت: ۱۳ فروردین زمان مناسبی برای کاشت درخت نیست، ضمن اینکه درخت کاشته شده نیاز به مراقبت و آبیاری دارد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ایسنا، شهردار تهران روز جمعه در مراسم ساماندهی و احیای درختان چنار خیابان ولیعصر، خواستار حمایت تهرانی‌ها از پویش «درخت به جای سبزه» شد. محمدعلی نجفی در توضیح این کمپین اظهار کرد: «کاشت درخت از سنت‌های نوروزی ماست لذا بیایید در کنار سبزه درخت بکاریم و این درخت را ۱۳ فروردین ماه به حیاط منتقل کنیم. شهروندانی هم که خانه‌هایشان حیاط ندارد شهرداری زمین‌هایی را به این منظور اختصاص داده است تا مردم بتوانند نهال خود را در آنجا غرس کنند.»

در این باره محمد درویش - مدیرکل سابق دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست - در گفت‌وگو با ایسنا، به تشریح نکات مثبت و منفی پویش درخت به جای سبزه پرداخت و گفت: جنبه مثبت پویشی که شهرداری تهران آغاز کرده آن است که به جای ترویج کاشت پوشش گیاهی آب‌بر مثل چمن و گل‌های زینتی - که عمر کمی هم دارند - به سمت ترویج کاشت درخت حرکت کنیم. چون درختان به مراتب اثربخشی بیشتر و نیاز آبی کمتری نسبت به گل‌های زینتی دارند و در عوض پایداری آن‌ها بیشتر است.

وی با اشاره به سایه‌اندازی درختان به عنوان یک ویژگی مثبت،اظهارکرد: درختان می‌توانند به آشیانه پرندگان نیز تبدیل شوند همچنین بر کاهش آلودگی صوتی نیز اثر مثبت دارند اما پویش درخت به جای سبزه اشکالاتی دارد.

این فعال حوزه محیط زیست افزود: فرض کنید امسال همه خانواده‌های تهرانی نهالی را سر سفره‌های عید بگذارند سپس در روز سیزده‌بدر آن را به باغچه خود منتقل کنند. سئوال اصلی این است که چند درصد خانواده‌های تهرانی باغچه دارند؟ و یا چند درصد این باغچه‌ها فضای خالی برای کاشت نهال جدید دارد؟ ضمن اینکه اصولا فصل کاشت درخت در تهران ۱۳ فروردین نیست و روشن است که احتمال سالم ماندن این نهال‌ها پایین است چون در تهران نهایتا باید تا نیمه اسفندماه نهال‌ها کاشته شوند.

درویش درباره غرس نهال در مکان‌های در نظرگرفته شده از سوی شهرداری تهران گفت: قطعا ایده کاشت درخت در طبیعت به مراتب خطرناک‌تر است چون تنها کاشت درخت کار مهم و دشواری نیست بلکه آبیاری، نگهداری از آن کار پراهمیت‌تری است و چطور می‌توانیم یک درخت را در طبیعت بکاریم وقتی امکان آبیاری و رسیدگی به آن وجود ندارد.

اگر درختان کاشته شده‌به ثمر می‌رسید، جنگل ایران را فرامی‌گرفت
وی تاکید کرد: میلیون‌ها درخت در هر سال کاشته می‌شود اگر همه آن‌ها به ثمر می‌رسید. الان باید کل ایران پر از جنگل می‌شد و درختان ایران را فرامی‌گرفتند اما این اتفاق نیفتاده چون درختان بدون توجه به نیازهایشان صرفا کاشته می‌شوند و سرنوشتی جز خشک شدن ندارند.  ضمن اینکه باید توجه کنیم که اگر یک منطقه استعداد کاشت درخت داشته باشد، درخت در آنجا رشد می‌کند اما اگر یک منطقه از این استعداد محروم باشد طبیعی است که برای رشد درخت در این منطقه باید به آن آب بدهیم و این آبیاری به معنای تغییر اکوسیستم است که هزینه‌بردار است و مشکلاتی را ایجاد می‌کند.

این فعال حوزه محیط زیست با تاکید بر اینکه موضوع مهم دیگر نوع نهال‌هایی است که برای تهران انتخاب می‌شوند، تصریح کرد: نهال‌های تهران باید مطابق با مختصات اقلیمی منطقه باشد و ناآگاهی در مورد درخت مناسب برای هر اقلیم مشکلات را بیشتر می‌کند.

درختان مناسب برای تهران
درویش در مورد گونه‌های مناسب برای کشت در تهران اظهار کرد: تهران یک زمانی به چنارستان معروف بود بنابراین گونه مناسب برای تهران همین درخت چنار است که نیاز آبی کمی دارد و به‌خوبی می‌تواند خود را با شرایط سازگار کند البته بادام کوهی، سنجد، ون یا زبان گنجشک نیز گونه‌های مناسبی برای کاشت در تهران هستند که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور نیز آنها را تایید می‌کند.

پیشنهاد احیای جنگل‌های مخروبه ایران توسط شهرداری تهران
وی در ادامه با ارائه پیشنهادی به شهرداری تهران تاکید کرد: این نهاد به فکر احیای جنگل‌های تخریب شده ایران باشد. در واقع شهرداری تهران بهتر است با راه‌اندازی یک کمیپن، بودجه‌ای را فراهم کند تا بتوانیم جنگل‌های تخریب شده هیرکانی، رویشگاه‌های ارس در محور چالوس و رویشگاه‌ها در ارسباران را احیا کنیم و حتی شهرداری تهران می‌تواند با نصب پلاکارد در این مناطق، اعلام کند که این منطقه توسط نهاد شهرداری احیا شده است.

مدیر کل سابق دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه حدود ۸۰۰ هزار جنگل مخروبه در شمال کشور داریم و ۵ میلیون شمشاد در چهار سال اخیر از بین رفته است و  ۳۰ درصد جنگل‌های زاگرس تخریب شده است، گفت: قطعا احیای جنگل‌های تخریب شده یک کار ارزشمندتر، بهتر و پردوام‌تر از کاشت درخت است و با این کار شهرداری در جایی درخت کاشته که نیاز به آبیاری ندارد و اتفاقا چون همیشه این منطقه جنگلی بوده به اکوسیستم این منطقه و به دوام درختان کمک می‌شود بنابراین توصیه می‌کنم همه انرژی خود را برای ترمیم جنگل‌های طبیعی تخریب شده بگذاریم.

درویش در پایان اظهارکرد: شهرداری تهران باید یک حساب ملی باز کند و فراخوان احیای جنگل‌های مخروبه را بدهد تا کسانی که می‌خواهند به فرآیند درختکاری کمک کنند؛ در این امر مشارکت داشته باشند. همچنین شهرداری باید هزینه لازم برای مراحل کاشت، داشت و تیمار و آبیاری هر اصله درخت را اعلام کند تا هموطنان در صورت تمایل در این امر خیر مشارکت داشته باشند حتی می‌توانند به مشارکت‌کنندگان شناسنامه درخت بدهند و اطلاعات دقیق در مورد آن درخت را به صاحب آن ارائه کنند و هر ساله این شهروندان را از آخرین وضعیت درختان کاشته شده آگاه کنند و با این کار حس مشارکت مردم را در افزایش رویشگاه‌های جنگلی بالا ببرند.

انتهای پیام