حتی در شرایطی که قوانین اخیر آلودگی هوا سعی در جلوگیری از انتشار سوخت‌های فسیلی داشته‌اند، انتشار هیدروژن همچنان بدون هیچ نشانه‌ای از کندشدن افزایش می‌یابد و این افزایش احتمال نشتی را نشان می‌دهد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ساینس الرت، هنگامی که دانشمندان نمونه‌های هوای محبوس در هسته‌های یخ قطب جنوب را تجزیه‌وتحلیل کردند، متوجه شدند هیدروژن اتمسفر در طول قرن بیستم ۷۰ درصد افزایش یافته‌ است.

مولکول هیدروژن به دلیل تجزیه فرمالدئیدها، جزء طبیعی جو، همچنان محصول جانبی احتراق سوخت‌های فسیلی از اگزوز خودرو و سوزاندن زباله‌های زیستی هستند. در حالی که هیدروژن به تنهایی گرما را در جو به دام نمی‌اندازد اما می‌تواند به‌طور غیر مستقیم بر توزیع متان و ازن تاثیر بگذارد. بعد از دی اکسیدکربن، این گاز، مهمترین گاز گلخانه‌ای است، به این معنی که سطح جهانی هیدروژن نیز می‌تواند وضعیت آب‌وهوا را مختل کند.

بااین‌وجود، منابع و از بین‌برنده‌های هیدروژن جو به ندرت مورد مطالعه قرار می‌گیرند حتی برآورد مناسبی از میزان این انتشار توسط انسان پس از صنعتی شدن وجود ندارد.

نتایج اولین تحقیق انجام شده در این مورد نشان می‌دهد، بین سال‌های ۱۸۵۲ تا ۲۰۰۳، در نمونه‌های هوای نزدیک قطب جنوب، هیدروژن هوا از ۳۳۰ قسمت در میلیارد به ۵۵۰ قسمت در میلیارد افزایش یافته‌ است.

جان پترسون، زمین‌شناس دانشگاه کالیفرنیا در ارواین توضیح می‌دهد: هوای قدیمی در توده‌های برف دائمی بالای قطعات یخ محبوس شده‌ است و نمونه‌برداری از آن یک گزارش بسیار دقیق از ترکیبات جوی در طول زمان به ما می‌دهد.

نتایج این بررسی چندان خوشحال کننده نیست. همان‌طور که مشهود است، انسان انتشار هیدروژن  توسط خود را به‌طور قابل‌توجهی دست کم گرفته است. در سال‌های اخیر با استفاده از مبدل‌های کاتالیزوری، انتشار هیدروژن از اگزوزها کاهش یافته است و در حالت ایده‌آل، انتشار هیدروژن کاهش یا حتی ثابت مانده‌ است اما سطح هیدروژن در جو همچنان به‌طور مداوم و تقریبا بدون وقفه افزایش می‌یابد.

پترسون بیان می‌کند: احتمالا منابعی از انتشار را دست کم گرفته‌ایم. در واقع احتمالا باید منبع فزاینده دیگری وجود داشته باشد که پیشرفت‌ها در صنعت خودرو را بی‌نتیجه کرده‌ است.

این تنها مجموعه اطلاعاتی نیست که چنین ناهماهنگی را نشان می‌دهد. نتایج تحقیقات قبلی نیز افزایش مداوم هیدروژن را از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ نشان دادند. از نظر انتشار هیدروژن توسط انسان، تصور می‌شود که انتشار هیدروژن بیشتر از اگزوز خودروها ناشی می‌شود اما نشت هیدروژن از فرایندهای صنعتی به ندرت مورد توجه قرار می‌گیرد.

هیچ‌کس به‌طور مستقیم میزان نشت هیدروژن از این فرآیندها را اندازه‌گیری نکرده‌ است اما برآوردهای اولیه نشان می‌دهد که این مقدار می‌تواند قابل‌توجه باشد.

به گفته محققان، میزان نشت ۱۰ درصدی بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۵ تقریبا نیمی از افزایش انتشارات اخیر هیدروژن را تشکیل می‌دهد. نمی‌توان مطمئن بود که منبع انتشار هیدروژن فقط سوخت‌های فسیلی باشند هرچند که انتشار هیدروژن ناشی از این سوخت‌ها نیز به‌طور جدی مورد بررسی قرار نگرفته‌ است اما محققان این تحقیق معتقدند که ارزش تحقیق بیشتر وجود دارد به‌ویژه اینکه فرآیندهای هیدروژن سبز که هیدروژن را از آب جدا  و انرژی عاری از کربن ایجاد می‌کند، می‌تواند منجر به نشت قابل‌ملاحظه‌ای از هیدروژن شود.

اگر یک روز هیدروژن از کارخانه‌های صنعتی هیدروژن صنعتی نشت کند، نگرانی کارشناسان از افزایش هیدروژن این‌ است که می‌تواند طول عمر متان را در جو افزایش دهد، متان یک گاز گلخانه ای ۲۰ برابر قوی‌تر از دی اکسیدکربن است.

دانشمندان اکنون در جستجوی یافتن منابع پنهان هیدروژن هستند که به نظر می‌رسد در تمام مدت از قلم افتاده‌ است. اگر حداقل برخی از نشتی‌ها معلوم شود، آینده هیدروژن سبز ممکن است مشکلی داشته باشد که باید حل شود.

نتایج این تحقیق در PNAS چاپ شده‌است.

انتهای پیام