مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور گفت: تحقیقات نشان می‌دهد که تنوع‌زیستی با سرعت بی‌سابقه‌ای در حال زوال و فشارها نیز در حال افزایش است در حالی که برای رسیدن به آینده پایدار باید اقدامات بیشتری صورت گیرد.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، اسکندر زند امروز در نخستین همایش تنوع زیستی که به صورت آنلاین برگزار شد، گفت: تنوع زیستی همه اشکال حیات را که طی قرن ها تکامل یافته اند را شامل می شود که با از بین رفتن آن دو اتفاق می افتد؛ یکی اینکه انعطاف پذیری کم می شود و دوم اینکه بسیاری از مجموعه هایی که آن را تشکیل می دهند از خدمات آن بی بهره خواهند شد. در واقع نابودی و تخریب اکوسیستم باعث می شود از خدمات ارزشمند آن بی بهره شویم. بر این اساس در ۵۰ سال اخیر تنوع زیستی به صورت جدی مورد توجه کشورها قرار گرفت و در سال ۱۹۹۲ دولت ها دور هم جمع شدند و کنوانسیون تنوع زیستی تشکیل شد. ایران نیز در سال ۱۳۷۵ به عضویت این کنوانسیون درآمد.

وی افزود: همه فعالیت های کنوانسیون تنوع زیستی با تصمیمات تمام بخش های ذینفع انجام می شود و تهیه گزارش تنوع زیستی ایران یکی از این فعالیت ها است که امروز در پایان همایش رونمایی می شود.

زند به برنامه های «آیچی» اشاره کرد و گفت: «آیچی» دارای ۲۰ هدف استراتژیک است اما هیچ کدام از آن ها به طور کامل تحقق نیافت و فقط شش هدف از جمله مدیریت گونه های زیستی، توسعه مناطق حفاظت شده و گسترش پایگاه های علمی به  صورت نسبی تحقق یافته است.

وی یادآور شد: کنوانسیون تنوع زیستی در دهمین کنفرانس متعاهدین به کنوانسیون  که در سال ۲۰۱۰ در آیچی در ناگویای ژاپن برگزار شد، پنج هدف کلی راهبردی که در مجموع دربرگیرنده ۲۰ هدف فرعی است ، برای سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ در نظر گرفته شد که این اهداف را اهداف تنوع زیستی آیچی می نامند.

زند به ارزیابی اهداف ملی «آیچی» در کشورها اشاره کرد و گفت: گزارش کشورها حاکیست که سه درصد اهداف ملی آیچی در کشورها با توجه به اهداف بین المللی آیچی بیش از انتظار بود و ۵۱ درصد نرخ پیشرفت چندانی نداشته اند و هدف مورد نظر را تامین نکرده اند و فقط ۲۳ درصد از اهداف آیچی با اهداف ملی کشورها همسو بوده است.

وی افزود: به رغم اینکه به اهداف «آیچی» نرسیدم اما حدود ۱۰ مورد کار مهم صورت گرفته است و در مجموع جهت گیری ها امیدوارکننده است؛ یکی اینکه تقریبا ۱۰۰ کشور ارزش تنوع زیستی را در برنامه های خود گنجاندند، افزایش قابل توجهی در وسعت مناطق حفاظت شده از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ به وجود آمد به طوری که از ۱۰ درصد به ۱۵ درصد وسعت زمینی و سه درصد مناطق ساحلی افزایش یافت علاوه بر آن گونه های در معرض انقراض کاهش یافت. در واقع اگر این اقدامات صورت نمی گرفت انقراض گونه هایی مانند پرندگان ۲ تا ۴ برابر بیشتر می شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور در پایان گفت: لازم است تجارب دهه اخیر را به کار ببریم علاوه بر آن به تلاش مجدانه از جمله اتخاذ رویکردهای یکپارچه و جامع، تقویت جوامع محلی و افزایش سطح تعامل ذینفعان، لزوم تقویت استراتژی ها، تهیه برنامه اقدام ملی، تدوین چشم انداز اهدف منجسم، ارتقای بلند پروازی در تعهدات ملی و توجه به سازگار شدن با طبیعت نیاز است.

انتهای پیام