کد مطلب:22526
تاریخ انتشار:28 دی 1401 ساعت 11:56
چاپ چاپ

فروپاشی صفحه یخی قطب جنوب حتمی است؟

دانشمندان اظهار کردند که فروپاشی ورقه یخی غرب قطب جنوب که موجب افزایش فاجعه‌بار سطح دریا می‌شود، اجتناب‌ناپذیر نیست.

دانشمندان اظهار کردند که فروپاشی ورقه یخی غرب قطب جنوب که موجب افزایش فاجعه‌بار سطح دریا می‌شود، اجتناب‌ناپذیر نیست.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به‌نقل از یاهونیوز، با افزایش دمای کره زمین، نگرانی فزاینده‌ای مبنی بر این وجود دارد که گرمایش می‌تواند به اصطلاح نقاط اوجی را ایجاد کند که باعث ذوب برگشت‌ناپذیر یخ‌هادانشمندان اظهار کردند که فروپاشی ورقه یخی غرب قطب جنوب که موجب افزایش فاجعه‌بار سطح دریا می‌شود، اجتناب‌ناپذیر نیست.ی عظیم جهان می‌شود و در نهایت سطح اقیانوس‌ها را به اندازه‌ای بالا می‌برد که منجر به ترسیم دوباره نقشه جهان به‌طرز قابل ملاحظه‌ای شود.

نتایج پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که برهم‌کنش پیچیده‌ای از عوامل مؤثر بر ذوب یخ‌های غرب قطب جنوب که محل استقرار طبیعی و ناپایدار جزیره پاین و یخچال‌های توویتز با نام مستعار «یخچال روز قیامت» است، می‌توانند سطح آب‌های جهانی را بیش از سه متر (۱۰ فوت) افزایش دهند.

با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای همچنین تاریخچه اقیانوس و اقلیم بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۵، گروه بین‌المللی از محققان دریافتند، در حالی که ورقه یخی غرب قطب جنوب به عقب‌نشینی ادامه می‌دهد، سرعت ریزش یخ در منطقه آسیب‌پذیر خط ساحلی کاهش می‌یابد. آنان به این نتیجه رسیدند که این کاهش سرعت، ناشی از تغییرات دمای اقیانوس‌هاست که توسط بادهای فراساحلی با توجه به منطقه با تفاوت‌های آشکار ایجاد می‌شود.

محققان می‌گویند که این امر سؤالاتی را در مورد چگونگی تأثیر افزایش دما بر قطب جنوب، با ایفای نقش کلیدی شرایط اقیانوسی و جوی ایجاد می‌کند.

یکی از محققان این تحقیق، پروفسور اریک استیگ از دانشگاه واشنگتن در سیاتل آمریکا ابراز کرد: فروپاشی صفحه یخی اجتناب‌ناپذیر نیست؛ این امر بستگی به تغییرات اقلیمی در چند دهه آینده دارد که می‌توانیم با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بر آن تاثیر مثبت بگذاریم.

محققان مشاهده کردند در حالی که در یک منطقه، در دریای بلینگ‌هاوزن، سرعت عقب‌نشینی یخ پس از سال ۲۰۰۳ تسریع شد، در دریای آموندسن کاهش یافت.

آنان نتیجه گرفتند که این امر به‌دلیل تغییر در قدرت و جهت بادهای سطحی فراساحلی است که می‌تواند جریان‌های اقیانوسی را تغییر دهد و لایه آب سرد اطراف قطب جنوب را برهم بزند و آب به‌نسبت گرمتر را به سمت یخ روان کند.

هر دو منطقه قطب شمال و جنوب حدود ۳درجه سانتیگراد در مقایسه با ترازهای اواخر قرن نوزدهم گرم شده‌اند که حدود سه برابر میانگین جهانی است.

دانشمندان بسیار نگران رسیدن یخچال‌های طبیعی جزیره پاین و توویتز به «نقطه اوج» هستند که می‌تواند بدون توجه به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، ذوب برگشت‌ناپذیری را شاهد باشد.

آندرس لوورمن، دانشمند اقلیم در موسسه تحقیقات تاثیرات اقلیمی پوتسدام آلمان، از رویکرد گردآوری مشاهدات و سوابق متعدد استقبال کرد و گفت: فکر می‌کنم ما هنوز باید زندگی و برنامه‌ریزی کنیم و پیش‌بینی‌های سطح دریا و برنامه‌ریزی ساحلی خود را با این فرضیه انجام دهیم که ورقه یخی غرب قطب جنوب بی‌ثبات شده است و ما فقط از این منطقه از کره زمین سه و نیم متر افزایش سطح دریا خواهیم داشت اما وی افزود که این امر «طی قرن‌ها تا هزاره‌ها» رخ خواهد داد.

هیات مشاوره علمی سازمان ملل متحد برای تغییرات اقلیمی (IPCC)، پیش‌بینی کرده است که سطح اقیانوس‌ها تا پایان قرن به یک متر افزایش می‌یابند حتی پس از آن بیشتر می‌شوند.

در حالی که کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از گرم شدن سیاره به‌عنوان اولین و مهم‌ترین راه برای توقف ذوب یخ‌های غرب قطب جنوب در نظر گرفته می‌شود، دانشمندان همچنین مجموعه‌ای از پیشنهادات فناوری پیشرفته را برای نجات قاره یخی غول پیکر و پیشگیری از ذوب آن ارائه کرده‌اند.

لوورمن درباره ایده‌هایی از جمله استفاده از لوله‌های برفی برای پمپاژ تریلیون‌ها تن یخ به بالای منطقه یخی تحقیق کرده است. پیشنهادهای دیگر شامل ساخت ستون‌هایی به اندازه برج ایفل در بستر دریا برای استوار کردن آن از پایین و یک سکوی به بلندی ۱۰۰ متر و طول ۱۰۰ کیلومتر برای جلوگیری از جریان آب گرم از زیر آن است.

یافته‌های این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شد.

انتهای پیام


http://www.mohitzist.ir/fa/content/22526