در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۲ صادق خان، شهردار لندن، برنامه‌های خود را برای گسترش منطقه بسیار کم‌انتشار (ULEZ) برای پوشش کل لندن اعلام کرد و این مورد تضمین می‌کند که پنج میلیون لندنی دیگر می‌توانند هوای پاک‌تری تنفس کنند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ویفروم، در حالی که بهبودهای قابل‌ توجهی در کیفیت هوای لندن در سال‌های اخیر به وجود آمده است، ۹۹ درصد از ساکنان این شهر هنوز در مناطقی زندگی می‌کنند که بیش از حد مجاز میزان آلودگی ناشی از وسایل نقلیه سازمان بهداشت جهانی را دارد.

در دسامبر ۲۰۲۰ تحقیقی در مورد مرگ الا آدوکیسی‌دبرا ۹ ساله به این نتیجه رسید که هوایی که او تنفس کرده، عاملی موثر در مرگ وی بوده است. این اولین‌ بار در بریتانیا بود که آلودگی هوا به عنوان علت مرگ ذکر شد.

تعداد کمی از سیاستمداران به میزان مشکل آلودگی هوای لندن شک دارند. با این حال اختلاف نظر گسترده‌ای در مورد اینکه در مورد آن چه باید کرد وجود دارد.

ادعای شهردار مبنی بر اینکه گسترش ULEZ زندگی میلیون‌ها نفر را بهبود می‌بخشد، بدون شک ادعایی جسورانه است اما به طور کلی با شواهدی از لندن و طرح‌های مشابه در جاهای دیگر پشتیبانی می‌شود. با این حال برای دستیابی به بهبودهای اساسی در کیفیت هوا که مورد نیاز است، این نمی‌تواند تنها مداخله باشد.

در فوریه ۲۰۰۸ پایتخت بریتانیا اولین طرح کنترل آلاینده‌ها را با راه‌اندازی منطقه کم‌انتشار (LEZ) اجرا کرد. این طرح در ابتدا به عنوان دریافت هزینه‌ای برای راندن وسایل نقلیه سنگین با وزن بیش از ۱۲ تن به مرکز شهر آغاز شد و پنج ماه بعد شامل وسایل نقلیه سنگین بیش از ۳.۵ تن و اتوبوس‌ها نیز شد. بازنگری‌های بعدی منجر به اعمال آن از سال ۲۰۲۱ به همه خودروهای تجاری بزرگی شد که استانداردهای آلایندگی اروپا، به ویژه استانداردهای آلایندگی اروپا را رعایت نمی‌کنند.

در حالی که برخی نتایج تحقیقات نشان داده‌ که پیش‌بینی‌های اولیه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با LEZ بسیار خوش‌بینانه بوده است، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کیفیت هوا بهبود یافته است.

شهردار لندن در آوریل ۲۰۱۹ در معرفی ULEZ برای پوشش مرکز لندن تلاش کرد. در اکتبر ۲۰۲۱ ULEZ تا جاده‌های شمال و جنوب لندن گسترش یافت و ۱۸ برابر اندازه اصلی خود شد.

یافته‌های اولیه اداره لندن بزرگ (GLA) تأثیر مثبت و قابل‌ توجهی بر کیفیت هوا به ULEZ نسبت داد. بین جولای و سپتامبر ۲۰۱۹ GLA کاهش ۲۹ درصدی در غلظت دی‌اکسید نیتروژن (NO۲) و بین فوریه ۲۰۱۷ و فوریه ۲۰۲۰، کاهش ۴۴ درصدی در غلظت NO۲ در مکان‌های کنار جاده‌ای مرکزی لندن را نشان داد. این با یافته‌های طرح‌های مشابه در شهرهای آلمان و مادرید مطابقت دارد.

در حالی که اثرات ULEZ بر کیفیت هوا مثبت است اما به دلیل تعداد زیادی از وسایل نقلیه و سطوح آلودگی که به سایر فعالیت‌ها و وسایل نقلیه مرتبط هستند، محدود شده است. کاهش شدید آلودگی هوا در لندن نه تنها به ULEZ بیشتر بلکه به مجموعه‌ای متنوع از سیاست‌ها نیاز دارد که توسط دولت‌های محلی، منطقه‌ای و ملی اجرا شود.

نتایج یک مطالعه اخیر نشان داد که مشخص نیست ساکنان مناطق فقیرتر لندن در واقع بیشتر در معرض آلودگی هوا هستند. مناطق کم‌درآمد نسبت بیشتری از خودروهای ناسازگار و همچنین حمل‌ و نقل عمومی بدتری دارند و عدم دسترسی به حمل‌ و نقل عمومی در بخش‌های فقیرتر خارج از لندن یکی از ایرادات کلیدی برخی از شوراهای شهر خارج از این شهر است.

با این حال برای بهبود اساسی کیفیت هوا باید در کنار سایر اقدامات ملی، منطقه‌ای و محلی، مناطق کم‌ترافیک و افزایش پیاده‌روی اجرا شود. مهم‌تر از همه اگر قرار است گسترش آن عادلانه باشد، حمل‌ و نقل عمومی در خارج از لندن نیز باید بهبود یابد.

انتهای پیام

منبع:ایسنا