کد مطلب:18236
تاریخ انتشار:28 مهر 1400 ساعت 12:56
چاپ چاپ

بحران کرونا و افزایش انتشار آلاینده‌های بخش ساختمان

برای رسیدن به این هدف باید تلاش‌های بیشتری در زمینه کربن‌زدایی ساختمان‌ها و در عین حال افزایش مقاومت آن انجام شود.

بر اساس گزارش جدید اتحادیه جهانی ساختمان سازمان ملل‌متحد پیامدهای اقتصادی بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ باعث شده انتشار دی‌اکسیدکربن(CO۲) از ساختمان‌ها در سال ۲۰۲۰ به میزان قابل‌توجهی کاهش یابد. با این حال هزینه‌های بازیابی همه‌گیری و روش‌های دوستدار آب‌وهوا که به کربن‌زدایی بخش ساختمان و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده کمک می‌کند را به اندازه کافی در اولویت قرار نداده است.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از ارث، دهه‌های اخیر شاهد رشد زیادی در بخش ساختمان‌ها بودیم که باعث افزایش قابل‌ توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای شد. بر اساس گزارش سازمان ملل‌متحد این بخش ۳۷ درصد از انتشار CO۲ مربوط به انرژی را در سال ۲۰۲۰ به خود اختصاص داده است.

در حالی که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۲۰ با کاهش ۱۰ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۵ مواجه بود اما کارشناسان مدعی شدند که این کاهش موقتی بوده و با خانه‌نشینی‌های کرونایی، کندی اقتصاد و کاهش فعالیت‌های ساختمانی مرتبط بوده و متاسفانه در سال ۲۰۲۱ با کاهش محدودیت‌ها این میزان انتشار افزایش مجدد داشته است.

اینگر اندرسن، مدیر اجرایی برنامه محیط‌زیست سازمان ملل‌ متحد، گفت: امسال مشخص شد تغییرات آب‌وهوایی تهدید مستقیم کنونی برای همه جوامع روی سیاره زمین است و این موضوع نیز تشدید خواهد شد. اگر بخواهیم به هدف توافقنامه پاریس مبنی بر محدودکردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد برسیم، بخش ساختمان به‌ عنوان منبع اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای باید از طریق راهبرد سه‌گانه کاهش تقاضای انرژی، کربن‌زدایی منبع تغذیه و رسیدگی به ردپای کربن مصالح ساختمانی کربن‌زدایی شود.

آژانس بین‌المللی انرژی به منظور دستیابی به هدف تولید گازهای گلخانه‌ای صفر تا سال ۲۰۵۰ مدعی است که انتشار مستقیم CO۲ در ساختمان باید ۵۰ درصد و انتشار غیرمستقیم بخش ساختمان باید ۶۰ درصد کاهش یابد. برای رسیدن به این هدف باید تلاش‌های بیشتری در زمینه کربن‌زدایی ساختمان‌ها و در عین حال افزایش مقاومت آن انجام شود.

دولت‌ها باید متعهد شوند که انرژی، گرمایش و سرمایش را از بین می‌برند؛ در حالی که سرمایه‌گذاری در بهره‌وری ساختمان باید به‌ طور پیوسته افزایش یابد و فراتر از سرمایه‌گذاری مستقیم دولت برای سرمایه‌گذاران خصوصی گسترش یابد.

علاوه بر این محدوده و پوشش کدهای انرژی ساختمان مربوط به طراحی، گرمایش، سرمایش، سیستم تهویه و لوازم خانگی نیز باید افزایش یابد. در نهایت مداخلات برای کاهش تاثیر آب‌وهوای ساختمان‌های موجود باید با سرمایه‌گذاری در اقدامات سازگاری و انعطاف‌پذیری ترکیب شود.

بدون در نظر گرفتن همه این عوامل انتشارات مربوط به ساختمان‌ها و فعالیت‌های ساختمانی همچنان افزایش می‌یابد و به تغییرات آب‌وهوایی هولناک کمک خواهد کرد.

انتهای پیام


http://www.mohitzist.ir/fa/content/18236