1- اصلاح رویکرد مدیریت محیط زیست :
رویکرد مدیرییت جاری سازمان در هر دو بخش محیط طبیعی و انسانی ، رویکردی کهنه ، از رده خارج و مبتنی بر شیوه های سنتی مدیریت محیط زیست و عمدتا رویکرد های مدیریتی مربوط به دهه 70 میلادی باقی مانده است. این رویکرد مبتنی بر صدور فرامین و دستورات زیست محیطی اجباری ، غیر منعطف ، از بالا به پایین ، کنترلی و ابزار های اجرایی آن شامل اخذ جریمه ، ایجاد حصار و سیم خاردار در اطراف مناطق تحت مدیریت ، دوئل بین محیط بان و شکارچی و مواردی مشابه اینهاست.این رویکرد باید جای خود را به رویکرد نوین که مبتنی بر مشارکت ، یادگیری دو طرفه ، استفاده از ابزار های انگیزش اقتصادی ، بهره برداری پایدار از منابع محیط زیستی و دخیل نمودن همه ذینفعان در حفاظت محیط زیست است بدهد.
2- تقویت بنیه مدیریتی سازمان :
واقعیت روشن این است که سازمان از یک نظام پویای تربیت مدیران و کارشناسان کارامد و شایسته برخوردار نیست.بدون این مهم نمیتوان رویکرد جدید مدیریتی را در بخش محیط زیست اجرا نمود.

 یک پیشنهاد
کشاورزان به شهر رفت و آمد می کنند و نوشته های پشت خودرو ها را می بینند.
برای از میان بردن آلودگی هوا که از دود کولوش سوزی کشاورزان پدید آمده است پیشنهاد می کنم سازمان محیط زیست و سازمان تاکسیرانی فرهنگ سازی کنند و با هماهنگی با نهاد های انتظامی، نوشته های آگاه کننده و هشدار دهنده ای در اندازه ی کاغذA5 در پشت شیشه ی تاکسی های رشت و شهر های دیگر استان گیلان و حتی مازندران چسبانده شود با نوشته هایی مانند:
" کشاورزان گرامی! ما در خانه بیمار داریم. دود کولوش سوزی شما حال او را بدتر می کند "
" برنجکاران زحمتکش! ما دوستتان داریم ولی دود کولش سوزی شما دارد ما را خفه می کند"
" کشاورزان با فرهنگ گیلانی! ما پول می دهیم و از دسترنج شما بهره می گیریم ولی دود کولوش سوزی شما ما را رنج می دهد و شما پول دارو و درمان ما را نمی دهید"
کشاورزان گرامی! آیا می دانید دود کولوش سوزی شما شاید سبب مرگ بیمار قلبی یا آسمی شود؟ "
" کشاورزان بافرهنگ! همه ی گردشگران برای هوای خوب گیلان به استان ما می آیند، دود کولوش سوزی شما آنان را از گیلان گریزان و به گیلانیان بدبین می کند "