یک محقق جوان بریتانیایی شبکه‌های پنهان و زیرزمینی قارچ‌ها را بررسی کرده که بی‌صدا به گیاهان و درختان کمک می‌کنند تا کربن را از بین ببرند و با تغییرات آب‌وهوایی مقابله کنند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) به نقل از یوزروال، جنگل‌ها محل زندگی میلیاردها موجود زنده است که برخی از آن‌ها کوچک‌تر از آن هستند که با چشم غیرمسلح دیده شوند. جالب اینجاست که بدانیم این گونه‌های در مقیاس کوچک بیش از آنچه که اکثر ما تصور می‌کنیم، به سیاره ما کمک می‌کنند.

ما می‌دانیم که جنگل‌ها نقش مهمی در مقابله با گرمایش جهانی ایفا و به‌ عنوان مخزن کربن عمل می‌کنند اما آنچه کمتر شناخته شده این است که چگونه ارگانیسم‌های کوچکی که در خاک زندگی می‌کنند، به جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کنند.

درختان جنگل هنگام فتوسنتز دی‌اکسید کربن را از جو جذب و سپس برگ‌های آن‌ها با انرژی خورشید، دی‌اکسید کربن را به اکسیژن و قند تبدیل می‌کنند. طی این فرایند و با رشد یک درخت کربن بخشی از زیست‌توده چوبی آن می‌شود.

این گونه است که درختان به‌ طور طبیعی با اثر گلخانه‌ای گرمایش سیاره مبارزه می‌کنند. تخمین زده می‌شود که جنگل‌های بارانی آمازون در ۲۰ سال گذشته ۱.۷ میلیارد تن دی‌اکسید کربن جذب کرده‌اند اما درختان در این ماجرا تنها نیستند و با جامعه وسیعی از قارچ‌ها در مقیاس میکرو همکاری می‌کنند و کارشان را انجام می‌دهند.

یک مطالعه محققان کالج امپریال لندن در سال ۲۰۱۶ نشان داد یک نوع خاص(قارچ‌های اکتومیکوریزا) درختان را قادر می‌سازد دی‌اکسید کربن را سریع‌تر جذب کنند که از این فرایند به عنوان اثر لقاح دی‌اکسید کربن یاد می‌شود.

این مقاله برنده جایزه از زارا حوسان(Zara Hussan) شده است.

انتهای پیام