تحقیقات تازه می گوید که حفاظت از اقیانوس ها سه فایده عمده به همراه خواهد داشت: مقابله با تغییر اقلیم، تامین مواد غذایی و جلوگیری از نابودی تنوع زیستی.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، نقشه ای جهانی که گروهی بین المللی از پژوهشگران تهیه کرده اند به مکان هایی اشاره می کند که حفاظت از آنها با حداکثر سود برای مردم و طبیعت همراه است.
در حال حاضر فقط ۷ درصد اقیانوس های جهان تحت حفاظت هستند.

با این حال قولی برای تحت حفاظت قرار دادن حداقل ۳۰ درصد اقیانوس ها تا سال ۲۰۳۰ درحال شکل گیری بوده است، که از پیش از اجلاس سال جاری تنوع زیستی سازمان ملل است.

مطالعه تازه که نتایج آن در نشریه علمی "نیچر" چاپ شده چارچوبی را برای در اولویت قرار دادن بخشی از اقیانوس برای حفاظت تعیین می کند.
پروفسور بوریس ورم، از دانشگاه دالهازی در نوا اسکوشیای کانادا، و از محققان این مطالعه گفت اقیانوس ها ۷۰ درصد سطح زمین را می پوشانند، با این حال اهمیت آنها برای حل چالش های بزرگ زمان ما نادیده گرفته شده است.

او گفت: "فواید این کار روشن است. اگر می خواهیم سه چالش عاجل قرن حاضر - یعنی نابودی تنوع زیستی، تغییر اقلیم و کمبود مواد غذایی - را حل کنیم باید از اقیانوس ها محافظت کنیم."

جنبه های مورد بررسی

اقیانوس ها حاوی شبکه منحصر به فردی از حیات و منابع ارزشمند مواد غذایی هستند، و در عین حال به عنوان منبع جذب گازهای گلخانه ای عمل می کنند.

محققان الگوریتمی را برای شناسایی نقاطی که تعیین آنها به عنوان منطقه حفاظت شده یا جایی برای مدیریت مسئولانه شیلات می تواند بیشترین فایده را برای این سه هدف داشته باشد تهیه کردند.

نقاطی روی نقشه مشخص شد که دولت ها می توانند از آن برای برنامه ریزی و اجرای تعهدات خود در زمینه حفاظت از اقیانوس ها در برابر صید بی رویه و تخریب زیستگاه استفاده کنند.

محققان به جای تهیه فقط یک نقشه واحد برای حفاظت از اقیانوس، چارچوبی برای کشورها ایجاد کردند تا تصمیم بگیرند می خواهند براساس اولویت های ملی خود از کدام نواحی حفاظت کنند.

اقیانوس ها چقدر نیازمند محافظت هستند؟

این تحلیل می گوید که برای مشاهده فواید این کار برای بشریت باید باید حداقل ۳۰ درصد از اقیانوس ها تحت حفاظت قرار گیرند.

این با قولی برای حراست از ۳۰ درصد از آب ها و خشکی های جهان تا سال ۲۰۳۰ که شمار فزاینده ای از کشورها از جمله آمریکا، بریتانیا، کانادا و کمیسیون اروپا داده اند سازگار است.

بخش هایی که برای حفاظت از تنوع زیستی در اولویت هستند شامل شبه جزیره جنوبگان، تیغه میانی اقیانوس اطلس، فلات ماسکارین (در نزدیکی ماداگاسکار) و تیغه جنوب غربی اقیانوس هند است.

آلودگی صنعت ترال

این مطالعه برای اولین بار ارقامی را در مورد میزان کربن منتشر شده در اقیانوس ها در اثر فعالیت کشتی های ترال ارائه می کند.

دانشمندان می گویند این شیوه ماهیگیری که با کشیدن تورهای سنگین در کف اقیانوس همراه است سالانه یک گیگاتن (یک میلیارد تن) کربن را راهی اقیانوس ها می کند که معادل کل دی اکسید کربن صنعت هوانوردی است.

دکتر تریشا اتوود از دانشگاه ایالتی یوتا در آمریکا می گوید که اگر انسان می خواهد جلوی گرمایش زمین را بگیرد، بستر غنی از کربن اقیانوس ها باید بکر بماند.

او می افزاید: "یافته های ما درباره تاثیر اقلیمی ترال در بستر دریاها باعث می شود که به راحتی نتوان سلامت این بخش از زمین را در برنامه‌ریزی های آینده نادیده گرفت."

این مطالعه با کمک انجمن نشنال جغرافی و بنیاد لئوناردو دی کاپریو انجام شده است.

انتهای پیام